Miód lipowy
Miód lipowy jest trudny w produkcji i jednocześnie bogaty w składniki znacznie poprawiające kondycję naszego organizmu. W skład miodu lipowego wchodzą olejki eteryczne, flawonoidy, garbniki i związki goryczowe.
Właściwości lecznicze miodu lipowego:
-jest uważany za najlepszy środek w walce z przeziębieniem, działa przeciwkaszlowo, wykrztuśnie i napotnie,
-wykazuje silne działanie antybiotyczne,
-dzięki wysokiej zawartości olejków eterycznych świetnie neutralizuje drobnoustroje występujące na błonach śluzowych,
-wspomaga leczenie stanów zapalnych układu oddechowego, takich jak: zapalenie zatok, angina czy stany zapalne płuc i oskrzeli,
-pomaga obniżyć ciśnienie tętnicze krwi,
-korzystnie wpływa na układ nerwowy w stanach pobudzenia, w stresie i bezsenności,
-wspiera leczenie schorzeń układu moczowo-płciowego i chorób reumatycznych.
Kolor: od zielonkawej do bursztynowej, po krystalizacji białożółty do złocistożółtego.
Smak: dosyć ostry.
Zapach: aromat kwiatów lipy.
Zbiór miodu: czerwiec / lipiec
Zastosowanie: świetnie sprawdzi się jako dodatek do herbaty, czy mleka. Możemy posłodzić nim owsianki, stosować do ciast, potraw i deserów.
Temperatura przechowywania: Miód należy przechowywać w szczelnie zamkniętym pojemniku, w suchym i zacienionym miejscu. Optymalna temperatura przechowywania to 8-20°C.
Krystalizacja: przebiega w średnim tempie. Naturalnym zjawiskiem dotyczącym każdej odmiany miodu jest jego krystalizacja. Świadczy to o jego naturalnym pochodzeniu. Skrystalizowany miód z łatwością można przywrócić do formy płynnej podgrzewając go do temperatury maksymalnie 42°C (powyżej tej temperatury miód zaczyna tracić swoje właściwości).
Dawkowanie: dzieci 3-6 lat 3 łyżeczki dziennie, dorośli i starsze dzieci 2-3 łyżki.
Przeciwwskazania:
-miód zawiera naturalnie występujące cukry, takie jak glukoza i fruktoza, dlatego pacjenci z cukrzycą powinni używać go ostrożnie i skonsultować się z lekarzem przed rozpoczęciem jego stosowania,
-jeśli występuje alergia na miód lub jego składniki, należy unikać jego spożywania,
-miodu nie powinno się podawać dzieciom poniżej 1 roku życia ze względu na ryzyko botulizmu.
Miód kolendrowy
Właściwości lecznicze miodu kolendrowego:
-wzmacnia odporność organizmu a także pomaga zwalczać obrzęki i stany zapalne,
-jest doskonałym źródłem przeciwutleniaczy, które dobrze wpływają na organizm poprzez hamowanie procesów starzenia,
-polecany w uzupełnieniu niedoborów witamin A i E oraz pierwiastków takich jak żelazo i mangan,
-przyspiesza gojenie ran oraz obniża ciśnienie krwi i stężenie złego cholesterolu,
-pozytywnie wpływa na układ pokarmowy, a dzięki zawartości olejków eterycznych pobudza trawienie,
-łagodzi bóle brzucha oraz poprawia perystaltykę jelit,
-posiada działanie wykrztuśne, polecany przy bólach gardła czy nieżytach nosa, a także łagodzi stany zapalne jamy ustnej,
-pomaga złagodzić nieprzyjemne objawy w zespole jelita drażliwego i jest bezpieczny w stosowaniu w stanach zapalenia jelita grubego.
Kolor: bursztynowy, krystalizując staje się szaro-biało-złocisty.
Smak: wyrazisty i ostry, lekko ziołowy.
Zapach: aromatyczny zapach kolendry.
Zbiór miodu: Czerwiec / Sierpień
Zastosowanie: dzięki swojej ostrości nadaje potrawom specyficzny posmak, dobrze komponuje się z daniami wytrawnymi, nada aromatyczny smak herbacie czy innym napojom.
Temperatura przechowywania: Miód należy przechowywać w szczelnie zamkniętym pojemniku, w suchym i zacienionym miejscu. Optymalna temperatura przechowywania to 8-20°C.
Krystalizacja: w zależności od składu miodu i warunków przechowywania krystalizacja może zająć od kilku tygodni do kilku miesięcy.Jest to naturalne zjawisko, które dotyczy każdej odmiany miodu. Świadczy to o jego naturalnym pochodzeniu. Skrystalizowany miód z łatwością można przywrócić do formy płynnej podgrzewając go do temperatury maksymalnie 42°C (powyżej tej temperatury miód zaczyna tracić swoje właściwości).
Dawkowanie: dzieci 3-6 lat 3 łyżeczki dziennie, dorośli i starsze dzieci 2-3 łyżki.
Przeciwwskazania:
-miód zawiera naturalnie występujące cukry, takie jak glukoza i fruktoza, dlatego pacjenci z cukrzycą powinni używać go ostrożnie i skonsultować się z lekarzem przed rozpoczęciem jego stosowania,
-jeśli występuje alergia na miód lub jego składniki, należy unikać jego spożywania,
-miodu nie powinno się podawać dzieciom poniżej 1 roku życia ze względu na ryzyko botulizmu.
