Miód wielokwiatowy

Miód wielokwiatowy jest pozyskiwany z wielu rodzajów roślin, dlatego często nazywany jest „miodem tysiąca kwiatów”. Powstaje z roślin uprawnych, jak i dziko rosnących. Może różnić się kolorem, smakiem oraz składem chemicznym w zależności od rejonu kraju i terminu, w jakim został pozyskany. Wyróżnia się odmianę wiosenną zawierającą np. mniszek, wierzbę czy drzewa owocowe, letnią z domieszką lipy i nawłoci oraz odmianę jesienno-zimową, w których dominuje gryka lub słonecznik.

Miód z kwiatów wiosennych odznacza się szczególnie dużą zawartością cukrów prostych, z kolei ten z pełni lata oraz jesienny jest bogatszy w enzymy, biopierwiastki i związki o działaniu przeciwdrobnoustrojowym.

W tym produkcie można także czasami znaleźć niewielkie ilości wosku, pyłku kwiatowego czy spadzi z drzew iglastych, która nadaje im specyficzny smak i zapach. W jego składzie są też witaminy oraz makroelementy takie jak np. potas, fosfor, magnez, wapń, żelazo, chlor oraz ma sporą zawartość krzemu. Jest to pierwiastek niezbędny do prawidłowego działania układu krwionośnego, odnowy skóry, włosów i kości.

Właściwości lecznicze miodu wielokwiatowego:

-stosowany w chorobach alergicznych dróg oddechowych, takich jak astma oskrzelowa czy katar sienny,

-pomocny przy trądziku, świeży miód położony bezpośrednio na skórę lub jako składnik maseczki domowej roboty ujędrnia, odkaża oraz nawilża ją i utrzymuje odpowiedni poziom wilgotności,

-zalecany do stosowania na skórę popękaną, poranioną, przemarzniętą, poparzoną czy owrzodzoną,

-dostarcza energii szczególnie w czasie przemęczenia lub wyczerpania psychicznego i fizycznego,

-stanowi cenne źródło energii dla mięśnia sercowego,

-polepsza krążenie krwi i obniża ciśnienie, oraz zapobiega chorobom układu krążenia, m.in. miażdżycy,

-reguluje zaburzenia funkcjonowania układu pokarmowego,

-pozytywnie wpływa na wątrobę, jej detoksykację i funkcjonowanie woreczka żółciowego.

Kolor: jasnokremowy/herbaciany, po skrystalizowaniu jasnoszary lub jasnobrązowy.

Smak: delikatny smak, później zbierany nieco ostrzejszy.

Zapach: od delikatnego do bardziej wyrazistego.

Zbiór miodu: Wiosna/Lato

Zastosowanie: jako zamiennik cukru do herbaty, ciast, potraw czy deserów. Sprawdzi się również do domowych maseczek, peelingów i odprężających kąpieli.

Temperatura przechowywania: Miód należy przechowywać w szczelnie zamkniętym pojemniku, w suchym i zacienionym miejscu. Optymalna temperatura przechowywania to 8-20°C.

Krystalizacja: miody wczesne krystalizuja nieco szybciej niż miody pozyskiwane w późniejszym czasie.

Krystalizacja jest naturalnym zjawiskiem, które świadczy o pochodzeniu miodu. Skrystalizowany miód z łatwością można przywrócić do formy płynnej podgrzewając go do temperatury maksymalnie 42°C (powyżej tej temperatury miód zaczyna tracić swoje właściwości).

Dawkowanie: dzieci 3-6 lat 3 łyżeczki dziennie, dorośli i starsze dzieci 2-3 łyżki.

Przeciwwskazania:

-jeśli występuje alergia na miód lub jego składniki, należy unikać jego spożywania,

-miodu nie powinno się podawać dzieciom poniżej 1 roku życia ze względu na ryzyko botulizmu. Smak ma za to łagodny i bardzo słodki.

Miód leśny

Name: Sklep internetowy z miodem naturalnym Bee True
Price range: $$

Właściwości lecznicze miodu leśnego:

-pomocny w infekcjach górnych dróg oddechowych,
-wzmacnia układ nerwowy,
-wspomaga układ krążenia,
-działa bakteriobójczo dzięki wysokiej zawartości enzymów,
-pomaga zwalczyć zaburzenia trawienia,
-długotrwale stosowany podnosi odporność i ogólną kondycję organizmu,
-pomaga uzupełnić niedobory potasu, żelaza, fosforu, magnezu oraz wapnia i manganu,
-blokuje wchłanianie ołowiu,
-przydatny w leczeniu chorób skórnych, działa regenerująco i nawilżająco na skórę.

Kolor: jasno/ciemno-bursztynowy, po skrystalizowaniu jasnobrązową.
Smak: słodki, lekko żywiczny.
Zapach: dzięki specyficznemu składowi pachnie dość intensywnie, wyraźnie daje się wyczuć woń lasu.
Zbiór miodu: Czerwiec/ Wrzesień
Zastosowanie: jako dodatek do potraw, ciast i deserów, używany jako zamiennik cukru, do kawy, herbaty czy koktajli.
Temperatura przechowywania: Miód należy przechowywać w szczelnie zamkniętym pojemniku, w suchym i zacienionym miejscu. Optymalna temperatura przechowywania to 8-20°C.
Krystalizacja: Naturalnym zjawiskiem dotyczącym każdej odmiany miodu jest jego krystalizacja. Świadczy to o jego naturalnym pochodzeniu. Skrystalizowany miód z łatwością można przywrócić do formy płynnej podgrzewając go do temperatury maksymalnie 42°C (powyżej tej temperatury miód zaczyna tracić swoje właściwości).
Dawkowanie: dzieci 3-6 lat 3 łyżeczki dziennie, dorośli i starsze dzieci 2-3 łyżki.

Przeciwwskazania:

-miód zawiera naturalnie występujące cukry, takie jak glukoza i fruktoza, dlatego pacjenci z cukrzycą powinni używać go ostrożnie i skonsultować się z lekarzem przed rozpoczęciem jego stosowania,
-jeśli występuje alergia na miód lub jego składniki, należy unikać jego spożywania,
-miodu nie powinno się podawać dzieciom poniżej 1 roku życia ze względu na ryzyko botulizmu.

Miód lipowy

Miód lipowy jest trudny w produkcji i jednocześnie bogaty w składniki znacznie poprawiające kondycję naszego organizmu. W skład miodu lipowego wchodzą olejki eteryczne, flawonoidy, garbniki i związki goryczowe.

Właściwości lecznicze miodu lipowego:

-jest uważany za najlepszy środek w walce z przeziębieniem, działa przeciwkaszlowo, wykrztuśnie i napotnie,
-wykazuje silne działanie antybiotyczne,
-dzięki wysokiej zawartości olejków eterycznych świetnie neutralizuje drobnoustroje występujące na błonach śluzowych,
-wspomaga leczenie stanów zapalnych układu oddechowego, takich jak: zapalenie zatok, angina czy stany zapalne płuc i oskrzeli,
-pomaga obniżyć ciśnienie tętnicze krwi,
-korzystnie wpływa na układ nerwowy w stanach pobudzenia, w stresie i bezsenności,
-wspiera leczenie schorzeń układu moczowo-płciowego i chorób reumatycznych.

Kolor: od zielonkawej do bursztynowej, po krystalizacji białożółty do złocistożółtego.
Smak: dosyć ostry.
Zapach: aromat kwiatów lipy.
Zbiór miodu: czerwiec / lipiec
Zastosowanie: świetnie sprawdzi się jako dodatek do herbaty, czy mleka. Możemy posłodzić nim owsianki, stosować do ciast, potraw i deserów.
Temperatura przechowywania: Miód należy przechowywać w szczelnie zamkniętym pojemniku, w suchym i zacienionym miejscu. Optymalna temperatura przechowywania to 8-20°C.
Krystalizacja: przebiega w średnim tempie. Naturalnym zjawiskiem dotyczącym każdej odmiany miodu jest jego krystalizacja. Świadczy to o jego naturalnym pochodzeniu. Skrystalizowany miód z łatwością można przywrócić do formy płynnej podgrzewając go do temperatury maksymalnie 42°C (powyżej tej temperatury miód zaczyna tracić swoje właściwości).
Dawkowanie: dzieci 3-6 lat 3 łyżeczki dziennie, dorośli i starsze dzieci 2-3 łyżki.

Przeciwwskazania:
-miód zawiera naturalnie występujące cukry, takie jak glukoza i fruktoza, dlatego pacjenci z cukrzycą powinni używać go ostrożnie i skonsultować się z lekarzem przed rozpoczęciem jego stosowania,
-jeśli występuje alergia na miód lub jego składniki, należy unikać jego spożywania,
-miodu nie powinno się podawać dzieciom poniżej 1 roku życia ze względu na ryzyko botulizmu.

Miód akacjowy

Miód akacjowy to jedna z nielicznych odmian miodu charakteryzująca się bardzo jasną barwą, do którego produkcji owady wykorzystują nektar pozyskiwany z robinii akacjowej. Roślina ta jest zaliczana do najcenniejszych gatunków miododajnych, gdyż daje bardzo obfite pożytki, a otrzymywane z niej wyroby pszczele odznaczają się doskonałymi wartościami odżywczymi. Cechą charakterystyczną tego miodu jest duża zawartość naturalnej sacharozy. Co ważne, miód akacjowy rzadko powoduje reakcje alergiczne.

Właściwości lecznicze miodu akacjowego::

ze względu na wysoką zawartość cukrów prostych jest polecany szczególnie przy zmęczeniu fizycznym oraz osłabieniu organizmu,
doskonale pomaga złagodzić ból gardła oraz kaszel, zmniejszając odczuwanie dolegliwości bólowych,
wykazuje działanie moczopędne, dzięki temu można stosować go pomocniczo przy zapaleniu dolnych dróg moczowych, oraz zapobiega tworzeniu kamieni nerkowych,
działa osłonowo na żołądek oraz wspomaga detoksykację wątroby,
pomocny w chorobach układu pokarmowego, takich jak nadkwasota, choroba wrzodowa żołądka i dwunastnicy, czy stany zapalne jelit,
posiada właściwości uspokajające, pomocny również przy bezsenności,
polecany przy leczeniu ran, ponieważ skutecznie niszczy chorobotwórcze drobnoustroje takie jak gronkowce, paciorkowce oraz laseczki zgorzeli pospolitej.

Kolor: bardzo jasny, słomkowy.
Smak: łagodny i słodki, uwielbiany przez najmłodszych.
Zapach: delikatny aromat, słodycz lekko mdła.
Zbiór miodu: maj/czerwiec
Zastosowanie: do wypieków, deserów, napojów i koktajli.
Temperatura przechowywania: Suche i zacienione miejsce 8-20°C.
Krystalizacja: bardzo powolna.
Dawkowanie: dzieci 3-6 lat 3 łyżeczki dziennie, dorośli i starsze dzieci 2-3 łyżki.

Przeciwwskazania:
– miód zawiera naturalnie występujące cukry, takie jak glukoza i fruktoza, dlatego pacjenci z cukrzycą powinni używać go ostrożnie i skonsultować się z lekarzem przed rozpoczęciem jego stosowania,
– jeśli występuje alergia na miód lub jego składniki, należy unikać spożywania miodu,
– miodu nie powinno się podawać dzieciom poniżej 1 roku życia ze względu na ryzyko botulizmu.

Miód gryczany

Miód gryczany powstaje jak sama nazwa wskazuje z nektaru kwiatów gryki. Gryka zwyczajna uznawana jest za roślinę o cennych właściwościach leczniczych. To właśnie dlatego produkowany z niej miód zawiera w sobie szereg substancji, których spożywanie może pozytywnie wpłynąć na stan naszego zdrowia oraz samopoczucie.

Właściwości lecznicze miodu gryczanego:

-najlepszy w leczeniu niedokrwistości spowodowanej niedoborem żelaza zarówno u dzieci, jak i u dorosłych, systematyczne spożywanie powoduje wzrost hemoglobiny we krwi,
-dzięki znacznej ilości magnezu działa wspomagająco na pracę mięśnia sercowego,
-stosowany w leczeniu schorzeń układu krążenia, szczególnie na tle miażdżycowym,
-sprzyja zwiększeniu przyswajalności witaminy C,
-dobrze wpływa na kondycję włosów, wzmacnia ich strukturę, odbudowuje zniszczone końcówki i oczyszcza skórę głowy,
-pozytywnie wpływa na pamięć i koncentrację,
-pomocny w stanach wyczerpania psychicznego, osłabieniu wzroku i słuchu,
-zalecany w diecie antynowotworowej ze względu na wysoką zawartość antyoksydantów.

Kolor: uznawany za jeden z najciemniejszych miodów, bardzo ciemny o jasnobrunatnej barwie z czerwonawym odcieniem. Podczas krystalizacji jaśnieje.
Smak: ostry, słodki i lekko piekący.
Zapach: intensywny i specyficzny zapach biało-różowych kwiatów gryki.
Zbiór miodu: Lipiec / Sierpień
Zastosowanie: dobrze komponuje się z pieczonymi mięsami, wzbogaca sosy i wypieki. Ze względu na dużą ilość rutyny, która poprawia wchłanianie witaminy C, warto stosować go jako maseczkę na skórę. Dobrze oczyszcza skórę głowy nie tylko z martwych komórek, ale też z bakterii, dlatego sprawdzi się na problemy z łupieżem.
Temperatura przechowywania: Miód należy przechowywać w szczelnie zamkniętym pojemniku, w suchym i zacienionym miejscu. Optymalna temperatura przechowywania to 8-20°C.
Krystalizacja: Przebiega powoli. W czasie krystalizacji tworzą się kryształy, które opadają na dno naczynia i powodują rozwarstwienie miodu. Naturalnym zjawiskiem dotyczącym każdej odmiany miodu jest jego krystalizacja. Świadczy to o jego naturalnym pochodzeniu. Skrystalizowany miód z łatwością można przywrócić do formy płynnej podgrzewając go do temperatury maksymalnie 42°C (powyżej tej temperatury miód zaczyna tracić swoje właściwości).
Dawkowanie: dzieci 3-6 lat 3 łyżeczki dziennie, dorośli i starsze dzieci 2-3 łyżki.