Miód lipowy
Miód lipowy jest trudny w produkcji i jednocześnie bogaty w składniki znacznie poprawiające kondycję naszego organizmu. W skład miodu lipowego wchodzą olejki eteryczne, flawonoidy, garbniki i związki goryczowe.
Właściwości lecznicze miodu lipowego:
-jest uważany za najlepszy środek w walce z przeziębieniem, działa przeciwkaszlowo, wykrztuśnie i napotnie,
-wykazuje silne działanie antybiotyczne,
-dzięki wysokiej zawartości olejków eterycznych świetnie neutralizuje drobnoustroje występujące na błonach śluzowych,
-wspomaga leczenie stanów zapalnych układu oddechowego, takich jak: zapalenie zatok, angina czy stany zapalne płuc i oskrzeli,
-pomaga obniżyć ciśnienie tętnicze krwi,
-korzystnie wpływa na układ nerwowy w stanach pobudzenia, w stresie i bezsenności,
-wspiera leczenie schorzeń układu moczowo-płciowego i chorób reumatycznych.
Kolor: od zielonkawej do bursztynowej, po krystalizacji białożółty do złocistożółtego.
Smak: dosyć ostry.
Zapach: aromat kwiatów lipy.
Zbiór miodu: czerwiec / lipiec
Zastosowanie: świetnie sprawdzi się jako dodatek do herbaty, czy mleka. Możemy posłodzić nim owsianki, stosować do ciast, potraw i deserów.
Temperatura przechowywania: Miód należy przechowywać w szczelnie zamkniętym pojemniku, w suchym i zacienionym miejscu. Optymalna temperatura przechowywania to 8-20°C.
Krystalizacja: przebiega w średnim tempie. Naturalnym zjawiskiem dotyczącym każdej odmiany miodu jest jego krystalizacja. Świadczy to o jego naturalnym pochodzeniu. Skrystalizowany miód z łatwością można przywrócić do formy płynnej podgrzewając go do temperatury maksymalnie 42°C (powyżej tej temperatury miód zaczyna tracić swoje właściwości).
Dawkowanie: dzieci 3-6 lat 3 łyżeczki dziennie, dorośli i starsze dzieci 2-3 łyżki.
Przeciwwskazania:
-miód zawiera naturalnie występujące cukry, takie jak glukoza i fruktoza, dlatego pacjenci z cukrzycą powinni używać go ostrożnie i skonsultować się z lekarzem przed rozpoczęciem jego stosowania,
-jeśli występuje alergia na miód lub jego składniki, należy unikać jego spożywania,
-miodu nie powinno się podawać dzieciom poniżej 1 roku życia ze względu na ryzyko botulizmu.
Miód słonecznikowy
Właściwości lecznicze miodu słonecznikowego:
Smak: łagodny i słodki.
Zapach: delikatny, wyczuwalny aromat kwiatów słonecznika.
Zbiór miodu: Lipiec / Sierpień
Zastosowanie: dzięki delikatnemu smakowi świetnie sprawdza się do wypieków, deserów i potraw, a także do dosładzania różnego rodzaju napojów i koktajli.
Temperatura przechowywania: Miód należy przechowywać w szczelnie zamkniętym pojemniku, w suchym i zacienionym miejscu. Optymalna temperatura przechowywania to 8-20°C.
Krystalizacja: może trwać od kilku tygodni do nawet kilku miesięcy, w zależności od warunków składowania i składu chemicznego miodu.
Proces krystalizacji zwykle zaczyna się od największych kryształów glukozy, które stopniowo rosną i przyciągają mniejsze, tworząc kremową lub krystaliczną konsystencję. Krystalizacja jest naturalnym zjawiskiem, które świadczy o pochodzeniu miodu. Skrystalizowany miód z łatwością można przywrócić do formy płynnej podgrzewając go do temperatury maksymalnie 42°C (powyżej tej temperatury miód zaczyna tracić swoje właściwości).
Dawkowanie: dzieci 3-6 lat 3 łyżeczki dziennie, dorośli i starsze dzieci 2-3 łyżki.
Miód akacjowy
Miód akacjowy to jedna z nielicznych odmian miodu charakteryzująca się bardzo jasną barwą, do którego produkcji owady wykorzystują nektar pozyskiwany z robinii akacjowej. Roślina ta jest zaliczana do najcenniejszych gatunków miododajnych, gdyż daje bardzo obfite pożytki, a otrzymywane z niej wyroby pszczele odznaczają się doskonałymi wartościami odżywczymi. Cechą charakterystyczną tego miodu jest duża zawartość naturalnej sacharozy. Co ważne, miód akacjowy rzadko powoduje reakcje alergiczne.
Właściwości lecznicze miodu akacjowego::
- ze względu na wysoką zawartość cukrów prostych jest polecany szczególnie przy zmęczeniu fizycznym oraz osłabieniu organizmu,
- doskonale pomaga złagodzić ból gardła oraz kaszel, zmniejszając odczuwanie dolegliwości bólowych,
- wykazuje działanie moczopędne, dzięki temu można stosować go pomocniczo przy zapaleniu dolnych dróg moczowych, oraz zapobiega tworzeniu kamieni nerkowych,
- działa osłonowo na żołądek oraz wspomaga detoksykację wątroby,
- pomocny w chorobach układu pokarmowego, takich jak nadkwasota, choroba wrzodowa żołądka i dwunastnicy, czy stany zapalne jelit,
- posiada właściwości uspokajające, pomocny również przy bezsenności,
- polecany przy leczeniu ran, ponieważ skutecznie niszczy chorobotwórcze drobnoustroje takie jak gronkowce, paciorkowce oraz laseczki zgorzeli pospolitej.
Kolor: bardzo jasny, słomkowy.
Smak: łagodny i słodki, uwielbiany przez najmłodszych.
Zapach: delikatny aromat, słodycz lekko mdła.
Zbiór miodu: maj/czerwiec
Zastosowanie: do wypieków, deserów, napojów i koktajli.
Temperatura przechowywania: Suche i zacienione miejsce 8-20°C.
Krystalizacja: bardzo powolna.
Dawkowanie: dzieci 3-6 lat 3 łyżeczki dziennie, dorośli i starsze dzieci 2-3 łyżki.
Przeciwwskazania:
– miód zawiera naturalnie występujące cukry, takie jak glukoza i fruktoza, dlatego pacjenci z cukrzycą powinni używać go ostrożnie i skonsultować się z lekarzem przed rozpoczęciem jego stosowania,
– jeśli występuje alergia na miód lub jego składniki, należy unikać spożywania miodu,
– miodu nie powinno się podawać dzieciom poniżej 1 roku życia ze względu na ryzyko botulizmu.
