Miód wrzosowy często nazwany jest „królem miodów”. Dlaczego? Ze względu na bardzo trudny i czasochłonny proces pozyskiwania. Występują w nim substancje o charakterze hormonalnym pochodzenia roślinnego – są to roślinne hormony wzrostu oraz neurohormony, m.in. acetylocholina.
Kolor: ciemnobursztynowy, po skrystalizowaniu żółtopomarańczowy.
Smak: Mało słodki, lekko gorzkawy lub cierpki.
Zapach: charakteryzuje się silnym aromatem, zbliżonym do zapachu wrzosu.
Zbiór miodu: Sierpień / Wrzesień
Zastosowanie: świetnie sprawdza się jako dodatek do potraw. Można go wykorzystać do sosów, mięs, jak i ciast i deserów.
Temperatura przechowywania: Miód należy przechowywać w szczelnie zamkniętym pojemniku, w suchym i zacienionym miejscu. Optymalna temperatura przechowywania to 8-20°C.
Krystalizacja: Przed skrystalizowaniem wyróżnia się galaretowatą konsystencją, niespotykaną u innych odmian miodów. Po skrystalizowaniu przybiera drobnokrystaliczną postać.
Krystalizacja jest naturalnym zjawiskiem, które świadczy o pochodzeniu miodu. Skrystalizowany miód z łatwością można przywrócić do formy płynnej podgrzewając go do temperatury maksymalnie 42°C (powyżej tej temperatury miód zaczyna tracić swoje właściwości).
